ZAN

Biliyordum seçimlerimin beni yönlendirdiğini,
Kendimin cezasını yine kendim kestiğimi,
Tutuklanırım korkusu olmadan,
Bilmediğim bir yere hapsettim kendimi.

Karışamazlardı ne bana ne de geçmişime,
Yaşar ve görürdüm kendimce,
Ağır aksak adımlarla giderken,
Birden hızlanırdım sevince sevilince.

Sevilmek yere sağlam bastırırdı da beni,
Ah şu sevmenin yok mu delicesi,
Ruhumu zan altında bırakırkenki halini,
Tutamadım hapsettim her şeyimi. 
                                                   Büşra ÖNDAR