KESKİN

Hayatta neler olabileceğini, nelerle karşılaşacağını, nelere göğüs gerebileceğini asla bilemezsin. Şu yaşıma kadar öğrendiğim yegane şeylerdendir: "Büyük konuşmayacaksın. Neleri görebileceğini inan ki tahmin bile edemezsin. Duyguları olan bir insansan eğer büyük konuşma. Konuşma ki bir gün sen de hislerine yenik düşüp yanlışlara sürüklenmeyesin."
Şimdilere bakıyorum da kararlı olduğumda kazananın ben olduğuma kanaat getiriyorum... Ay her gece çıkar, güneş her gün doğar, dünya durmadan döner. İşte bu yüzden sen de yolundan şaşma, aklının düşünebildiği her şey senin için en doğru olanıdır. Kalp her zaman doğruyu söylemez, sadece hissettirir. Bir ayna al eline ve kendine bak, geceleri nasıl uyuduğunu düşün. Kararsız mı? O zaman bırak aynayı ve bir an önce kararını ver. Olacak şeylerden sen sorumlu değilsin, çünkü hayat bu. Dürüst ol bu kez kendine ve çevrene. Yüreğindeki karmaşık sesleri sustur ve beyninin düşünebildiği şeye odaklan, her şeyin nedenini sorgulama, olan biten her şeyi acımasızca eleştirme. Çünkü bilmediğin o kadar çok hayat var ki, sahi alttaki komşunun neler yaşadığını, neler düşündüğünü biliyor musun? Bilemezsin, doğaüstü bir varlık değilsin de ondan. İşte bu yüzden silahı kendine doğrult ve diril. Karşılaşacağın şeylerle yüzleş ve sonunda kendini hisset yani ruhunu hisset, içinde dolaşan kanı, kılcal damarlarını düşün, binlerce kılcal damar... Muazzam bir şekilde içindeki seni oluşturanlar görevlerini yerine getiriyorken, derinin dışındaki, aynaya baktığın şey neden hala bu kadar keskin, neden bu kadar acımasız, neden bu kadar kararsız ve solgun?
Lütfen bu kez dürüst olur musun?
                                                                                    Büşra ÖNDAR